The Holocaust in the Galician Oil Belt

Kategorie: Posting (Seite 1 von 3)

Ein Posting oder Post (von engl. to post ‚[per Post] schicken‘, ‚[durch Aushang] bekanntgeben‘) ist ein einzelner Beitrag auf einer Social-Media-Plattform wie Facebook

Dowódca kompanii policji wojskowej

Lata młodzieńcze

Ernst Lederer urodził się 9 lutego 1913 roku w Mannheim, jako syn Georga Lederera i jego żony Nanette, z domu Sulzberger. Georg Lederer prowadził hurtownię piwa w Feudenheim, które w 1910 roku zostało włączone do miasta Mannheim. Mannheim było miastem przemysłowym i robotniczym, podczas gdy wolne od przemysłu przedmieście Feudenheim było popularnym miejscem zamieszkania zarówno dla zamożnych obywateli, jak i dla robotników. Istniała tu gmina żydowska, z synagogą wybudowaną w 1813 r. i cmentarzem żydowskim. Ernst Lederer dorastał w Feudenheim, uczęszczał najpierw do czterech klas szkoły podstawowej, a następnie do Realschule. Następnie, aż do matury na Wielkanoc 1932 roku uczęszczał do szkoły Tulla-Oberrealschule w Mannheim. Jego dalsza droga była niejasna, gdyż nie odczuwał specjalnych skłonności do jakiegoś zawodu czy studiów. Przez pół roku pracował w składzie piwa swojego ojca, po czym rozpoczął niechętnie naukę zawodu handlowiec w dziale sprzedaży firmy Olny Deutsche Benzin- und Petroleum G.m.b.H. w Mannheim.

Po mianowaniu Adolfa Hitlera kanclerzem Rzeszy 30 stycznia 1933 r. narodowi socjaliści w ciągu kilku miesięcy przejęli władzę: rozwiązano Reichstag, zdelegalizowano partie demokratyczne, a wielu członków parlamentu osadzono bez procesu w obozach koncentracyjnych i torturowano. Ta szybka, brutalna droga do dyktatury bardzo imponowała Ernstowi Ledererowi: chociaż nie działał w Hitlerjugend, ani w żadnej innej organizacji nazistowskiej, dojrzał teraz szansę na szybką karierę u nazistów – bez żmudnej drogi kształcenia zawodowego, której musiałby się podporządkować, i bez studiów. Taka była jego decyzja – nikt go do tego nie zmuszał.

Czytaj więcej >  Weiterlesen

A Company Commander of the Troop Police

Youth years

Ernst Lederer was born in Mannheim on 9 February 1913 as the son of Georg Lederer and his wife Nanette, née Sulzberger. Georg Lederer ran a beer wholesaling business in Feudenheim, which was incorporated by the city of Mannheim in 1910. Mannheim was an industrial and working-class city, while the industry-free suburb of Feudenheim was a popular place to live for wealthy citizens, but also for workers. There was a Jewish community, with a synagogue built in 1813 and a Jewish cemetery. Ernst Lederer grew up in Feudenheim, first attending four grades of primary school and then secondary school. Afterwards he went to the Tulla-Oberrealschule in Mannheim until his Abitur at Easter 1932. His further path was unclear, as he felt no particular inclination towards a specific profession or course of study. For six months he worked in his father’s beer depot, after which he listlessly began a commercial apprenticeship in the sales department of Olny Deutsche Benzin- und Petroleum G.m.b.H. in Mannheim.
After Adolf Hitler was appointed Reich Chancellor on 30 January 1933, the National Socialists seized power within a few months: the Reichstag was dissolved, democratic parties were banned and many members of parliament were put into concentration camps and tortured without trial. This rapid, violent path into dictatorship impressed Ernst Lederer mightily: although he had not been active in the Hitler Youth or any other Nazi organisation, he now saw the chance for a quick career with the Nazis – without the arduous path of vocational training, where he would have to be subordinate, and without studying. It was his decision – no one had forced him.
read more > 
Weiterlesen

Ein Kompanieführer der Truppenpolizei

Jugendjahre

Ernst Lederer wurde am 9. Februar 1913 als Sohn von Georg Lederer und seiner Ehefrau Nanette, geb. Sulzberger, in Mannheim geboren. Georg Lederer betrieb einen Bierverlag (Getränkegroßhandel) in dem 1910 von der Stadt Mannheim eingemeindeten Ort Feudenheim. Mannheim war eine Industrie- und Arbeiterstadt, der industriefreie Vorort Feudenheim dagegen ein beliebter Wohnort für wohlhabende Bürger, aber auch für Arbeiter. Es gab eine jüdische Gemeinde, mit einer 1813 erbauten Synagoge und einem jüdischen Friedhof. In Feudenheim wuchs Ernst Lederer auf, besuchte erst die vier Klassen der Volksschule und dann die Realschule. Danach ging er bis zum Abitur Ostern 1932 auf die Tulla-Oberrealschule in Mannheim. Sein weiterer Weg war unklar, da er keine besonderen Neigungen zu einem bestimmten Beruf oder Studium verspürte. Ein halbes Jahr arbeitete er im Bierdepot seines Vaters, danach begann er lustlos eine kaufmännische Lehre in der Verkaufsabteilung der Olny Deutsche Benzin- und Petroleum G.m.b.H. in Mannheim.

Nachdem am 30. Januar 1933 Adolf Hitler zum Reichskanzler ernannt worden war, vollzog sich in wenigen Monaten die Machtergreifung durch die Nationalsozialisten: der Reichstag wurde aufgelöst, demokratische Parteien verboten und viele Abgeordnete ohne Prozesse in Konzentrationslager gesteckt und gefoltert. Dieser rasche, gewaltsame Weg in die Diktatur imponierte Ernst Lederer mächtig: er war zwar nicht in der Hitler-Jugend oder einer anderen NS-Organisation aktiv gewesen, sah aber jetzt die Chance für eine rasche Karriere bei den Nazis – ohne den mühsamen Weg einer Berufsausbildung, bei der er sich unterzuordnen hätte, und ohne Studium. Es war seine Entscheidung – niemand hatte ihn gezwungen. Weiterlesen

Janina Altman, ur. w Hescheles

 

„Janina Hescheles jako dwunastoletnia dziewczyna spisuje tę relację, ukrywając się w ciągu kilku dni. Opowiada o początkach okupacji niemieckiej we Lwowie, o stracie rodziców, o getcie, pracy i masowych mordach w osławionym obozie pracy przymusowej Lemberg-Janowska. Została stamtąd uwolniona jesienią 1943 r. na krótko przed rozwiązaniem obozu. Obecnie mieszka w Izraelu. Janina, którą nazwano polską Anną Frank, dała światu wzruszające i ważne świadectwo.“ (Blurb do niemieckiego wydania wydanego przez Markusa Rotha w 2019 roku).

Czytaj więcej >  Weiterlesen

Janina Altman, neé Hescheles

 

„As a twelve-year-old girl, Janina Hescheles writes down this account in hiding within a few days. She tells of the beginnings of the German occupation in Lviv, the loss of her parents, the ghetto and the work and mass murder in the notorious forced labour camp Lemberg-Janowska. She was liberated from there in autumn 1943 shortly before the camp was dissolved. Today she lives in Israel. Janina, who has been called a Polish Anne Frank, has given the world a touching and important testimonyme.“ (Blurb to the German edition published by Markus Roth in 2019).

read more > Weiterlesen

Janina Altman, geb. Hescheles

 

Als zwölfjähriges Mädchen schreibt Janina Hescheles innerhalb weniger Tage diesen Bericht im Versteck nieder. Sie erzählt von den Anfängen der deutschen Besatzung in Lemberg, vom Verlust ihrer Eltern, vom Getto und dem Arbeiten und Massenmord im berüchtigten Zwangsarbeitslager Lemberg-Janowska. Von dort wurde sie im Herbst 1943 kurz vor der Auflösung des Lagers befreit. Sie lebt heute in Israel. Janina, die als polnische Anne Frank bezeichnet worden ist, hat der Welt ein berührendes und wichtiges Zeugnis geschenkt, das nun erstmals vollständig auf Deutsch vorliegt.“ (Klappentext zu der von Markus Roth 2019 herausgegebenen deutschen Ausgabe).

Weiterlesen

Die Erschießung des Schreiners Litmann

Zeugnisse zum Tathergang

Am 15.10.1942 trat der deutsche Kesselmeister Karl Rindfuss (Rindfuß) seine Arbeit bei der „Raffinerie Süd“ der Karpathen-Öl AG in der galizischen Kreisstadt Drohobycz an. Die Raffinerie Süd umfasste die früher selbständigen Raffinerien „Nafta“ und „Galicja“. Sein Vorgesetzter war der stellvertretende Werksleiter der Raffinerie, R. Krause. In dieser Zeit wurde laufend Jagd auf Juden gemacht, die kein „R“-Abzeichen (R = Rüstung) hatten. Mit einem „R“-Armband und Ausweis kennzeichnete man Juden, die als kriegswichtige Arbeiter noch benötigt wurden.

1943 umstellten “Gestapo-Leute und ihre ukrainischen Wachmänner die Raffinerie ‚Nafta‘, die … als Magazin diente. Nunmehr wurden Juden ohne R-Abzeichen aussortiert und zu einer Gruppe von 40-50 Personen zusammengestellt. Krause soll die Selektion mit Hilfe eines als Arbeitsaufsehers eingesetzten Kesselmeisters selbst durchgeführt haben. Ergriffen wurde auch der ältere Schreiner Isidor Littmann aus dem ZAL [Zwangsarbeitslager] Boryslaw, der zufällig am Ort war, weil er der Baukolonne Zentralwerkstatt angehörte. Littmann hatte kein ‚R‘. Er versuchte mit ein paar anderen Juden zu flüchten; Krauses Aufseher stürmte hinterher und erschoss Littmann“ (Sandkühler, S. 383)

Weiterlesen

The shooting of the carpenter Litmann

Testimonies on the course of events

On 15 October 1942, the German boiler master Karl Rindfuss (Rindfuß) started work at the „Raffinerie Süd“ of the Karpathen-Öl AG in the Galician district town of Drohobycz. The Refinery South comprised the formerly independent refineries „Nafta“ and „Galicja“. His superior was the deputy plant manager of the refinery, R. Krause. During this time, Jews who did not have an „R“ badge (R = armour) were constantly hunted down. Jews who were still needed as workers important to the war were marked with an „R“ armband and pass.

In 1943, „Gestapo men and their Ukrainian guards surrounded the ‚Nafta‘ refinery, which … served as a magazine. Now Jews without R-badges were sorted out and put together in a group of 40-50 people. Krause is said to have carried out the selection himself with the help of a boiler foreman assigned as a work supervisor. Also seized was the elderly carpenter Isidor Littmann from the ZAL [forced labour camp] Boryslaw, who happened to be at the site because he belonged to the construction crew Central Workshop. Littmann did not have an ‚R‘. He tried to escape with a few other Jews; Krause’s overseer stormed in after him and shot Littmann“ (Sandkühler, p. 383)

read more >   Weiterlesen

Zastrzelenie stolarza Litmanna

Zeznania dotyczące przebiegu wydarzeń

15.10.1942 niemiecki mistrz kotła Karl Rindfuss (Rindfuß) rozpoczął pracę w „Raffinerie Süd“ firmy Karpathen-Öl AG w galicyjskim powiatowym mieście Drohobycz. W skład Rafinerii Południe wchodziły dawniej samodzielne rafinerie „Nafta“ i „Galicja“. Jego przełożonym był zastępca kierownika zakładu rafineryjnego, R. Krause. W tym czasie stale polowano na Żydów, którzy nie posiadali opaski „R“ (R = zbrojenia). Za pomocą opaski „R“ i dowodu osobistego oznaczano Żydów, którzy nadal byli potrzebni jako pracownicy ważni dla działań wojennych.

W 1943 r. „Gestapowcy i ich ukraińscy strażnicy otoczyli rafinerię „Nafta“, która … służyła jako magazyn. Teraz Żydzi bez opaski z „R“ zostali wyselekcjonowani i zebrani w grupę 40-50 osób. Mówi się, że Krause sam przeprowadził selekcję z pomocą mistrza kotła, który został przydzielony jako nadzorca pracy. Schwytano również starszego stolarza Isidora Littmanna z ZAL Borysławia ( obóz pracy przymusowej), który znalazł się tam przypadkowo, ponieważ należał do załogi budowlanej Warsztatu Centralnego. Littmann nie miał „R“. Próbował uciec wraz z kilkoma innymi Żydami, nadzorca Krausego ruszył w pogoń i zastrzelił Littmanna“ (Sandkühler, s. 383)

Czytaj więcej >  Weiterlesen

« Ältere Beiträge