Alfred with his parents

After the war

 

 

 

 

 

 

 

 – Text / Tekst in Deutsch / English / Polski –

[DE] „Der letzte Jude von Drohobytsch“ – so lautet der Titel eines sehenswerten Films von Paul Rosdy über Alfred Schreyer, den letzten Vorkriegsjuden dieser galizischen Stadt, Schüler des Schriftstellers und Malers Bruno Schulz. Vater, Mutter und viele Verwandten wurden während der Nazi-Herrschaft ermordet – er selbst überlebte Zwangsarbeit, Konzentrationslager und Todesmarsch.

read more / Czytaj więcej > 

Nach dem Krieg wurde er Sänger und Violonist in einem Kinofoyer-Orchester, und Musiklehrer. Seine russische Frau Ludmilla hielt auch während der antisemitischen Repressionen in der Sowjetunion zu ihm. Nach dem Ende der Sowjetunion blieb er in Drohobycz, während seine Kinder nach Deutschland auswanderten. Seine völkerverbindenden Konzerte in Polen, der Ukraine, Deutschland und anderen Ländern machten ihn berühmt: Alfred Schreyer sprach und sang in Jiddisch, Ukrainisch, Polnisch, Deutsch, Russisch und Hebräisch. Er war in einer Person heimatverbundener Jude, Kosmopolit und Humanist. Welch ein Leben, was für ein Mensch!
Kurzbiographie Alfred Schreyer
Schreyer über die Massenerschiesungen im Bronnitzer Wald
Konzert 2010 in Berlin

[EN] The last Jew of Drohobytsch“ is the title of a worth seeing film by Paul Rosdy about Alfred Schreyer, the last pre-war Jew in this Galician city, a pupil of the writer and painter Bruno Schulz. Father, mother and many relatives were murdered during the Nazi regime – he himself survived forced labor, concentration camps and death marches. After the war he became a singer and violonist in a cinema foyer orchestra, and music teacher. His Russian wife Ludmilla also stood by him during anti-Semitic repressions in the Soviet Union. After the end of the Soviet Union he stayed in Drohobycz while his children emigrated to Germany. His people-uniting concerts in Poland, Ukraine, Germany and other countries made him famous: Alfred Schreyer spoke and sang in Yiddish, Ukrainian, Polish, German, Russian and Hebrew. He was a Jew, cosmopolitan and humanist in one person. What a life, what a person!
short biography Alfred Schreyer
The mass shootings in the Bronica Forest
Alfred Schreyer sings the Polish tango in Lviv, 2007   

[PL] „Ostatni Żyd z Drohobycza“ to tytuł wartego obejrzenia filmu Paula Rosdy’ego o Alfredzie Schreyerze, ostatnim przedwojennym Żydzie w tym galicyjskim mieście, uczniu pisarza i malarza Brunona Schulza. Ojciec, matka i wielu krewnych zostało zamordowanych w czasach reżimu nazistowskiego – on sam przeżył pracę przymusową, obozy koncentracyjne i Marsz Śmierci . Po wojnie został wokalistą i skrzypkiem orkiestry filmowej i nauczycielem muzyki. Jego rosyjska żona Ludmilla wspierała go również podczas antysemickich represji w Związku Radzieckim. Po rozpadzie Związku Radzieckiego pozostał w Drohobyczu, chociaż jego dzieci wyemigrowały do Niemiec. Sławę przyniosły mu jednoczące narody koncerty w Polsce, na Ukrainie, w Niemczech i innych krajach: Alfred Schreyer mówił i śpiewał w języku jidysz, ukraińskim, polskim, niemieckim, rosyjskim i hebrajskim. Był Żydem, kosmopolitą i humanistą w jednej osobie. Co za życie, co za człowiek!
krótka biografia Alfreda Schreyera
Masowe rozstrzelania w Lesie Bronickim
Koncert w Krakowie, 2011 r.

Abiturzeugnis 1940

1949 Heirat Alfred und Ludmilla

06/2014: Besuch bei Alfred Schreyer

2015