1942 Krauch, Bayer labor

1948 Krauch, Nürnberg / Nuremberg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 – Text / Tekst in Deutsch / English / Polski –

[DE] Chemiker, Professor, Wehrwirtschaftsführer, Kriegsverbrecher

Als Himmler im Herbst 1943 alle jüdischen Zwangsarbeiter der Karpathen-Öl AG ermorden lassen wollte, intervenierten bei ihm Alfred Speer, Alfred Bentz und Carl Krauch – mit Erfolg. War Carl Krauch also ein Judenretter? Mitnichten! Es ging ihm nur um die Sicherung der kriegswichtiger Ölversorgung. Zugleich verlangte er mit Nachdruck von der Karpathen Öl die zügige Reduzierung der Anzahl jüdischer Zwangsarbeiter., was ihren sicheren Tod bedeutete.

read more / Czytaj więcej > 

Krauch war im Vorstand von BASF und IG Farben. Als eine Schlüsselperson in der 4-Jahresplan-Behörde, die Deutschland innerhalb von vier Jahren kriegsbereit machen sollte, forcierte er die Aufrüstung, insbesondere den Bau von Werken zur Herstellung von synthetischem Benzin sowie zur Produktion von Sprengstoffen und Giftgas. Als Standort eines neuen Buna-Werks wählte er Auschwitz aus. Am 18.2.1941 forderte er in einem Brief an Göring die größtmögliche Zahl gelernter und ungelernter Arbeiter aus dem nahegelegenen Konzentrationslager. „Krauch wurde zum Symbol des Rüstungsbeitrags der I.G.“ (Borkin)

Ab Mai 1944 bombardierten die Alliierten die ungeschützten Treibstoffwerke. Krauch wirkte maßgeblich mit am Mineralölsicherungsplan („Geilenberg-Programm“), das die Unter-Tage-Verlagerungen der Raketen-, Flugzeug- und Mineralölindustrie vorsah. Tausende Zwangsarbeiter und KZ-Häftlinge kostete das ihr Leben.

Nach Kriegsende behauptete Krauch im I.G.-Farben-Prozess, keine Ahnung von den Zuständen in den Konzentrationslagern gehabt zu haben. 1948 wird er zu 6 Jahren Gefängnis verurteilt. Die Hohe Kommission der Alliierten verfügte die Zerschlagung der IG Farben und bestimmte, dass kein verurteilter Kriegsverbrecher direkt oder indirekt in der Leitung der neu entstehenden Gesellschaften vertreten sein dürfe (Law No. 35). Bereits 1950 befindet Krauch sich wieder auf freiem Fuß. Er wird dann Aufsichtsratsmitglied in der IG-Nachfolgegesellschaft Chemische Werke Hüls.
Kurzbiographie Carl Krauch

Bundesarchiv 146-2007-0058: IG Farben Auschwitz

Bundesarchiv 146-2007-0068: IG Farben Auschwitz – Strassenbauarbeiten

[EN] chemist, professor, military economy leader, war criminal

When Himmler wanted to have all Jewish forced labourers of the Karpathen-Öl AG murdered in autumn 1943, Alfred Speer, Alfred Bentz and Carl Krauch intervened with him – with success. So was Carl Krauch a Jew saviour? Not at all! He was only concerned with securing the oil supply that was so important for the war effort. At the same time, he demanded emphatically that the Carpathian oil company quickly reduce the number of Jewish forced laborers, which implied their certain death.

Krauch was on the board of BASF and IG Farben. As a key figure in the Four-Year Plan Authority, which was to make Germany ready for war within four years, he pushed ahead with armaments, in particular the construction of plants for the production of synthetic gasoline and the production of explosives and poison gas. He chose Auschwitz as the site of a new Buna plant. On February 18, 1941, in a letter to Göring, he demanded the largest possible number of skilled and unskilled construction workers from the adjoining concentration camp. “Krauch became the symbol of I.G.’s contribution to Germany’s military strength.” Borkin, Crime, p. 61

From May 1944 the Allies bombed the unprotected fuel plants. Krauch played a decisive role in the mineral oil security plan („Geilenberg Programme“), which provided for the underground relocation of the rocket, aircraft and mineral oil industries. This cost thousands of forced labourers and concentration camp prisoners their lives.

After the end of the war, Krauch claimed in the I.G. Farben trial that he had no idea of the conditions in the concentration camps. In 1948 he was sentenced to 6 years in prison. The Allied High Commission ordered the dismantling of IG Farben and stipulated that no convicted war criminal could be directly or indirectly represented in the management of the newly emerging companies (Law No. 35). Already in 1950 Krauch is again at liberty. He then became a member of the supervisory board of the IG successor company Chemische Werke Hüls.
short biography Carl Krauch

[PL] chemik, profesor, szef gospodarki wojskowej, zbrodniarz wojenny

Kiedy jesienią 1943 roku Himmler chciał zamordować wszystkich żydowskich robotników przymusowych z Karpathen-Öl AG, Alfred Speer, Alfred Bentz i Carl Krauch interweniowali u niego – z sukcesem. Czy więc Carl Krauch był żydowskim wybawcą? Wcale nie! Zależało mu tylko na zabezpieczeniu dostaw ropy naftowej, które były tak ważne dla działań wojennych. Jednocześnie stanowczo domagał się, aby karpackie przedsiębiorstwo naftowe szybko zmniejszyło liczbę żydowskich robotników przymusowych, co oznaczało ich pewną śmierć.

Krauch był w zarządzie BASF i IG Farben. Jako kluczowa postać we władzach Planu Czteroletniego, który w ciągu czterech lat miał przygotować Niemcy do wojny,

forsował prace nad uzbrojeniem, w szczególności nad budową instalacji do produkcji benzyny syntetycznej oraz produkcji materiałów wybuchowych i gazu trującego. Wybrał Auschwitz jako miejsce lokalizacji nowej fabryki Buny. 18 lutego 1941 r. w liście do Göringa zażądał jak największej liczby wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych pracowników z pobliskiego obozu koncentracyjnego. „Krauch stał się symbolem wkładu I.G. w siłę wojskową Niemiec.“ (Borkin, Crime, p 61)

Od maja 1944 roku alianci bombardowali niechronione zakłady paliwowe. Krauch odegrał decydującą rolę w planie bezpieczeństwa dla ropy naftowej („Program Geilenberga“), który przewidywał przeniesienie przemysłu rakietowego, lotniczego i naftowego pod ziemię . Kosztowało to życie tysięcy robotników przymusowych i więźniów obozów koncentracyjnych.

Po zakończeniu wojny Krauch twierdził w procesie I.G. Farbena, że nie miał pojęcia o warunkach panujących w obozach koncentracyjnych. W 1948 roku został skazany na 6 lat więzienia. Aliancka Wysoka Komisja nakazała likwidację IG Farben i zastrzegła, że żaden skazany zbrodniarz wojenny nie może być bezpośrednio lub pośrednio reprezentowany w kierownictwie nowo powstających spółek (ustawa nr 35). Lecz już w 1950 roku Krauch znów jest na wolności. A potem zostaje członkiem rady nadzorczej następcy IG, firmy Chemische Werke Hüls.
krótka biografia Carla Kraucha

[UA] Хімік, професор, військовий начальник, військовий злочинець

https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B0%D1%80%D0%BB_%D0%9A%D1%80%D0%B0%D1%83%D1%85